Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Μυστάκιον

Έφτυνα σκατίλα από την άκρη του τσιγάρου χλιχλιβίζοντας ευχαριστημένα, πιπίλαγα και το κρύσταλο του Λαρσαίου το γεμάτο σεξουαλικά νοσήματα με το ξάδερφο Jameson να μου γεμίζει χρυσαφοκόκκινα φλόκια το λαρύγγι, και λέω, μάγκα μου, η μεγαλύτερη αλήθεια, ή νόμος, ή δικολαβίστικες μαλακίες ψευδαλληλεπίδρασης με το περιβάλλον, είναι το "Mοustache stays, right where it's at" των Clutch.

Μεγάλη υπόθεση το μουστάκι, αδέρφια. Ο κινητήριος μοχλός του σύμπαντος. Το Α και το Ω. Ακόμα και ένας πούστης, που έχει μουστάκι, μοιάζει θεριακλής (αν κοιτάμε μόνο τη μάπα και όχι τα λουριά στο πούτσο και τις αλυσίδες στον ομφαλό). Και ένας θεριακλής, με λάθος χειρισμό, αν δεν σεβαστεί τη μυστικιστική ουσία της καλλιέργειας τρίχας κάτωθεν της μύτης, να μοιάζει με νυχοκόπτρα. Ένας πυροσβέστης αποκτά κύρος. Ένας ταξιτζής, λέγειν. Ένας εφημεριδοπώλης αποκτά άποψη. Ένας παιδεραστής, έμφυτο ταλέντο. Ένας 15χρονος, αν το χειριστεί καλά και δεν επιμείνει στο "μπαμπάκι" της ηλικίας παρά στην σιδερένια τριχάρα, θα ανταμοιφθεί πλουσιοπάροχα, έστω και με το πλήρωμα του χρόνου.

Η Μπαγκαβάντ Γκιτά λέει πως, πώς να το κάνουμε ρε παιδάκι μου, η γυναίκα έχει γεννηθεί με μικρότερες ικανότητες γενικά, από τον άντρα- γι'αυτό και είναι και πιο επηρεπής στο ξενοπήδημα, λέει, και μπλα μπλα. Γι'αυτό και δεν μπορούν να αφήσουν μουστάκι, λέω γω. Και όταν το κάνουν, γίνονται αποδιοπομπαίοι τράγοι, κωλόπαιδα.

Όλοι οι μεγάλοι άντρες είχαν μουστάκι. Οι άλλοι, έπρεπε να γίνουν μεγάλοι άνδρες, ώστε να μην μπορούμε να μιλάμε σήμερα για το μουστάκι σαν δικτατορία προλεταριάτου φάση.

Για του λόγου το αληθές.

Το μυστάκιο. Το μυστάκιο, αδέρφια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: