PEEPING TOM"PEEPING TOM" (2006)
--------------------------------
Οι Peeping Tom είναι ένα από τα περίπου 500,000 projects που σχημάτισε ο λατρευτός (και από τα τρία ρεμάλια αυτού του blog) τρελάρας Mike Patton. Μια σούμα της mainstream φιλοσοφίας των πιο "εμπορικών" (χα, εδώ γελάμε) στιγμών των Faith No More, μαζί με εκλεκτούς συνεργάτες (Rahzel, Massive Attack κλπ κλπ) να σιγοντάρουν την ιδιομορφία των συνθέσεων. Άλμπουμ το οποίο υπεραγαπήσανε σχεδόν όλοι εδώ πάνω, είτε ακούγανε hip hop, είτε γουστάρανε τον Patton εξ'αρχής, είτε ακούγανε σκυλάδικα και μουμιοποιημένες ελληνο-"ροκούδες" να σέρνονται στα κωλομάγαζα, κι αυτό επειδή βαδίζει τόσο με τα νερά του προσιτού, όσο και με του εκκεντρικού, ιδιαίτερου- με τη μία σε βάζει στο παιχνίδι πχ από το πρώτο κομμάτι, με τον Patton να τραγουδάει "1 second, 2 seconds, 3 seconds" στο refrain σα να βιάζεται να πάει για χέσιμο- και το κάνει υπεράνθρωπα απολαυστικά.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ: Ένα δίσκο έχουν βγάλει όλο κι όλο. Υπεραρκετός μέχρι τώρα, αλλά περιμένουμε κι άλλα στο μέλλον.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΧΑΪΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΥΡΕΜΑΤΑ: Ερωτικά beats, τσαχπινοκώλικες μελωδίες και η φωνάρα του Patton.
ΤΣΕΚΑΡΕΤΕ ΕΔΩ: http://www.youtube.com/watch?v=9pcvBFFflEc
A PERFECT CIRCLE"MER DE NOMS" (2000)
---------------------------
Project ονείρωση για πολλούς, όταν ανακοινώθηκε πριν καμιά δεκαετία- εμένα τότε με ενδιέφερε το ότι τραγουδάει ο Maynard Keenan, υπεύθυνος για τις ονειρώξεις που μου χάρισαν δισκάρες-ορόσημα όπως το "Laterallus" και το "Aenima" των Tool. Δε φοβούνται να στριμοκωλιάσουν το μεταβολισμό της μουσικής τους όσο πάει, μέχρι να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι και να βγουν και από πάνω, τα κωλόπαιδα. Μετά από δύο πολύ γαμάτους δίσκους, ακολούθησε ένα τρίτο άλμπουμ το οποίο αποφεύγω συνειδητά να ακούσω, μιας και η διασκευή στο "Imagine" του Lennon ήταν από τα πιο κακόγουστα πράματα που έχω ακούσει σε όλη μου τη ζωή.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ: Σημειώνουμε για να μη παρεξηγηθούμε. Ο δίσκος, αναλόγως της διάθεσης, μπορεί να είναι από βελούδινα μισανθρωπικός μέχρι σκατάνθρωπα ερωτικός. Από κάποιον άκουσα κι'όλας ότι πάει καλά με τη πρέζα (αυτό δε μπορώ να το ξέρω). Εδώ μέσα, είτε αποφασίζεις να μείνεις στο περιτύλιγμα, με το ιδιαίτερο rock που ντυμένο με την μοναδική φωνάρα του Keenan (Tool) πετάει φλόκια σε τζάμια και ταράτσες πολυκατοικιών, είτε βουτάς στη γαμημένη σου ψυχοσύνθεση, και κάπου το πράμα αρχίζει να τσούζει παραπάνω απ' ό,τι ίσως επιθυμούσες, με τα τραγούδια να ανοίγονται διάπλατα και να σε μασουλάνε με μανία. Και ό,τι κι αν γουστάς από τα δύο, είναι πέρα για πέρα κατανοητό και ίσως δίνει την ίδια ανταμοιβή, στο κάτω κάτω της γραφής. Άνθρωποι ήμεθα, κύριε δικαστά.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΧΑΪΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΥΡΕΜΑΤΑ: Και τους στίχους μερικών τραγουδιών να διαβάσεις, θα θες να γαμήσεις. Είναι όλα ορχηστρωμένα με τέτοια "ευαισθησία", που σε αγγίζει, θες δε θες, αν του αφιερώσεις χρόνο. Νότες, λέξεις, ψιθυρητά, όλα ένα χαρμάνι αγνής, ειλικρινούς καύλας.
ΤΣΕΚΑΡΕΤΕ ΕΔΩ: http://www.youtube.com/watch?v=avgiqNapUx0
ULVER"PERDITION CITY" (1999 με 2000)
--------------------------------------
Καλά είσαι. Πάω στοίχημα ότι αν πατήσεις "Ulver" στο youtube, δε θα ξέρεις τι θα σου πέσει. Τίποτα από τα παλιά black metal τερτίπια; Τίποτα από τα κουλτουριάρικα; Τίποτα από την περίοδο ηλεκτρονικού μινιμαλισμού, ίσως; Μήπως τίποτα από τα τελευταία, είτε αρτιστίκ, είτε ενδοσκοπικά τους άλμπουμ; Χαμαιλέοντες ως το κόκκαλο. Πιο πολλές μουσικές μεταμορφώσεις (τέτοιας εμβέλειας), από μπάντα, δε μπορώ να θυμηθώ. Εδώ όμως επιλέγουμε το "Perdition city". Γιατί; Μα επειδή...
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ: ...μερικές φορές, ξέρεις, όταν έχεις μπροστά σου κάτι τόσο καλλιτεχνικά στημμένο, επιλέγεις να το φέρεις στα μέτρα σου για να το κατανοήσεις καλύτερα. Χωρίς να του αφαιρείς κάτι από την αξία του έτσι. Εδώ, τελείως υποκειμενικά, όπως πρέπει δηλαδή, δίνω τη σκυτάλη του ερωτικού στο "Perdition City" επειδή τα "vibes", που θα λέγανε κάποιοι, που εκτοξεύει σε κάθε τραγούδι, είναι το αντίστοιχο του "Manhattan" του Woody Allen στη μουσική, αν αφαιρέσεις την ακράτητη παρλαπίρπλα και σε σημεία ενοχλητικό σουξουμούξου του συγκεκριμένου κωμικού. Ασπρόμαυρες φθινοπωρινές βόλτες με τα πόδια μπροστά από σιωπηλά κτήρια και ετοιμοθάνατα δέντρα, και η σεξουαλικότητα που βγάζει η παραδοχή της ακινησίας της ζωής.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΧΑΪΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΥΡΕΜΑΤΑ: Επειδή γίναμε πολύ κουλτουριάρηδες κι εμείς, πιο πάνω, ας το πούμε έτσι: δοκίμασε να "χώσεις", ενώ ακούς πχ το "Porn Piece or the Scars of cold kisses" (το παραθέτω παρακάτω) και να'σαι σίγουρος πως θα γουστάρεις διπλά. Η φωνή του Garm-αρου, αν και ακούγεται λίγο (και στον δίσκο, συνολικά), από μόνη της εκσπερματώνει και δεινόσαυρο.
ΤΣΕΚΑΡΕΤΕ ΕΔΩ: http://www.youtube.com/watch?v=y_z7uhy1_lg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου