Σημειώσεις απ' τη Μέση Πολιτεία 3

-Θα ντυθώ απόψε...με...
-Με...;
-Θα ντυθώ με πτώματα κουνουπιών. Με αυτά...ναι.

Τα κουνούπια ήταν εκατομμύρια. Ο ουρανός είχε ανοίξει. Ο ήλιος έπαιρνε μορφίνη και είχε στρώσει, έριχνε ακτίνες πολύτιμες. Οι νύχτες, τουλάχιστον εξωτερικά, είχαν χάσει τη πρωτόγονη κτηνότητά τους. Σε χάιδευαν. Μέχρι να σε ξανασκίσουν στα δύο. Αλλά το έκαναν πιο έμμεσα.
Πιο πούστικα.

-Ποιο σιχαμένο μουνί...ποιο σιχαμένο ΜΟΥΝΙ ΣΙΧΑΜΕΝΟ, πέταξε αυτές τις μαλακίες δω χάμου; Ε; Πιο;
-Δε ξέρω...εε....κάποιο. Απ' τα πολλά.
-Κοίτα να δεις...στο 2000 και βάλε, λένε...λέγανε...κοίτα... ότι θα χαμε ήδη ρομπότ-υπηρέτες...που θα χαν και προσωπικότητα...άκου δω...όση προσωπικότητα μπορεί να χει μια κονσέρβα με κουρδιστήρι...και θα'χαμε και τηλεμεταφορείς...ω ναι! άκου δω! και ιπτάμενα αμάξια!
-Αυτά τα λένε...τα λένε αεροπλάνα...ε;
-Ναι! Και...τέλος πάντων...αν το πάμε με αυτές τις προοπτικές...τις μαλακισμένες...τότε, στο 2050...πες 2070...αντί για κουνούπια...θα χουμε ιπτάμενες σύριγκες...αλήθεια...
-Εεεε;;;;...
-Ναι...ιπτάμενες σύριγκες. Θα σου...θα σου παίρνουν το αίμα, ας πούμε, πετώντας...αισχρά... αφού θα χουν εξολοθρευτεί όλοι οι πρέζοι...θα κάνουνε ιπτάμενες σύριγκες...
-Δεν ισχύει...για να εξολοθρευτούν οι πρέζοι, πρέπει να εξολοθρευτεί η πρέζα...και η πρέζα δε θα εξολοθρευτεί ποτέ... η πρέζα ήταν πριν από μας εδώ...με τους δεινοσαύρους, θυμάσαι; Ε, πριν απ' αυτούς... η πρέζα απέκτησε μορφή τη πρώτη στιγμή που μια ιδέα έβγαλε μουνί και ξέρασε το σύμπαν μας... δίπλα από διάφορα άλλα...η πρέζα δεν είχε υπόσταση, αλλά ήταν έννοια...ξέρω γω...
-Δηλαδή...εννοώ...με μπέρδεψες....
-Ναι, κοίτα... ο πρωτόγονος, θα κοπανιόταν στο τοίχο...στο σπήλαιο...μετά από κυνήγια...και γαμήσια...θα κοπανιόταν, αφού ζωγράφιζε πρώτα τα μαγικά του στο τοίχο...με τα χοντράδια και τα βόδια και τις μαλακίες...να πάει καλά το κυνήγι...θα κοπανιόταν μέχρι να ηρεμήσει...να μπλοκάρει. Να νιώσει ζεστός και ιδιαίτερος. Στη μήτρα. Ξέρανε τη μήτρα οι πρωτόγονοι. Από κει χαμώ βγαίνανε. Τη ξέρανε. Σα κάτι ζεστό και υγρό και φιλόξενο. Αφού...αφού λέγανε το φεγγάρι για Θεό...όχι σα Θεό, όχι, άκυρο... σαν ζωοποιό ουσία. Προ-ανιμιστική περίοδος, ε...;
-Ναι...ναι, δίκιο έχεις...
-Άρα... το μουνί; Γιατί όχι το ίδιο, ε;
-Δε ξέρω...γιατί όχι, όντως...εεεε...όντως....
-'Ασε με κείνα τα μαστουρόφυτα...μανιτάρια...το ένα το άλλο...τα "ντρόγκια" που κυνηγάνε σήμερα...με ΠΑΘΟΣ! Όπως τον ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ! Είναι παλαιότερα απ' ό,τι...απ' ο,τι μπορούμε να θυμηθούμε...
-Και αν είσαι, ας πούμε...σκληροπυρινός χριστιανός...ξες...μηλιές και παράδεισοι και μαλακισμένα προπατορικά αμαρτήματα...
-Να σου πω...αν θες τριπίλες...έντονες όμως...και αν θες ΣΕΞ και ΒΙΑ και ΑΝΩΜΑΛΙΑ...δε θα διαβάσεις Μαρκήσιο Ντε Σαντ ας πούμε...τη Βίβλο θα διαβάσεις...Τίγκα είναι. Τίγκα. Και με τις τριπίλες; Φαντάσου...ο Ιωάννης έγραψε την Αποκάλυψη, ωραία...;
-Ωραία...
-Μέγιστο παραισθησιογόνο κείμενο... γιατί , να σου πω; Αν είναι έτσι όντως, ο τύπος όταν το γραφε, δεν έτρωγε. Δεν έκανε τίποτα. Παραισθησάρες απ' την πείνα. Όπως και οι περισσότεροι απόστολοι...γκλέτσοι...το ένα το άλλο....κατάλαβες. Παραισθησάρες. Άγριες.
-Αχά...
-Έχουν μεγάλο ενδιαφέρον αυτά...τα θρησκευτικά...ξέρεις...τίγκα στα ντρόγκια είναι ρε...τίγκα...με την ευρύτερη έννοια...σκατά. Σκατά. Ωραία σκατά. Ενδιαφέροντα.
-Ξες κάτι, ρε κύριε 4;
-Πες...πες...
-Τόσο καιρό...στη Μέση Πολιτεία...Τόσα χρόνια...Έχουμε καταντήσει, σαν το πολιτικό δελτίο ειδήσεων...του Τηλεάστυ...
-Δηλαδή...
-Πέντε παράθυρα...με τύπους...και κανένας να μη διαφωνεί με κανέναν. Να επικροτεί ο ένας...τον άλλο...

Γελάσανε. Ήπιανε.
Η νύχτα ήταν ακόμα πιο γλυκιά, όταν περπατήσανε έξω.
Τριζόνια εύχονταν, να ήταν τριγύρω, και να τραγουδάγανε blues.
Μείνανε ικανοποιημένοι με το θόρυβο από λάστιχα και πεταμένα τσιγάρα μισόσβηστα, στο πεζοδρόμιο.
Αρχίδια.
Καμία αλήθεια δε τη πιστεύεις,
αν δε μπορείς να τη γευτείς πρώτα,
έστω και στο ελάχιστο.