Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Τα θηρία και οι ζογκλέρ 2


Είχε μια εκπομπή μεταμεσονύχτια σε μεγάλο κανάλι. Παρακολουθώ από συνήθεια. Αυτή η εκπομπή φωνάζει με μανία το ότι προβάλλει, με ηθοποιούς, αναπαραστάσεις αληθινών γεγονότων. Μάλιστα, στο τέλος, με κίτρινα γράμματα, μας πληροφορεί το τι έγινε στη συνέχεια, στα όσα δε πρόλαβε ο σκηνοθέτης να αποθανατίσει με τη κάμερά του. Παρακολουθώ από συνήθεια, αλλά θα ήμουνα μεγάλος ψεύτης αν δεν παραδεχόμουνα το ότι με έλκει αυτή η ανθρώπινη, εικονική μιζέρια. Στην εποχή μου, πολλοί έχουν δεχτεί αρκετές μιζέριες. Μέσα σε αυτούς, κι εγώ. Κι εσύ. Κι αυτός. Η κατάρα και η ευλογία της εποχής.

Στο επεισόδιο αυτό, είχε μια σειρά από γκόμενες που καταλήξανε ότι της βίασε ο ίδιος μασκοφόρος. Ωραία απεικόνιση απ' το σκηνοθέτη. Συναισθηματικά ορθή. Με μπόλικο κόκκινο και πλάνα σε slow motion με ιδέες γεννητικών οργάνων ξεσκισμένες. Η πρωταγωνίστρια μάζεψε μια ομάδα επίλεκτων γκομενών βιασμένων και στο τέλος παγιδέψανε τον βιαστή, αφού ανακαλύψανε ότι ήτανε ένα ντελίβερυ μπόυ, σε ένα γκαράζ, και του σπάσανε τα μούτρα- τον σκοτώσανε με σφυριά και κατσαβίδια, όλες μαζί.

Μ'αρέσει που το θέμα του βιασμού είναι ταμπού και μετά συμβαίνει στη μάπα μας. Σαν ψωλαράς-σέρνικος σίγουρα θα γούσταρα να μα'σταν ακόμα στις σπηλιές και να κοπάναγα με ροπάλια γκόμενες, σούρνοντάς τες στη σπηλιά-μεζονέτα μου για ρομαντικά δείπνα με πούτσα και σάρκα τρικεράτωψ. Μετά, ξεκινάς να νοιάζεσαι για το αντίθετο φύλο. Εκρήξεις στον εγκέφαλο. ΘΕΣ να διασφαλίσεις τη σιγουριά του ότι το έτερον ήμισύ σου θα είναι ασφαλέστατο- για να το διακορεύσεις με την ησυχία σου. Εκατομμύρια σπερματοζωάρια σκορπισμένα εδώ κι εκεί- αν είναι η γκόμενα μεθυσμένη, αυτό πιάνεται για βιασμός; Ή απλά για μαλακία εγκεφάλου γυναικείου; Η υπεραισιοδοξία για το πούτσο σου πιάνεται για "καλώς εννοούμενο προσόν του είδους" ή το παραγαμάς;
Υπέροχα δουλεύουμε. Υπέροχα επεξεργαζόμαστε το τίποτα μέσα απ' τις πούτσες και τα μουνιά μας- και παράγουμε και άλλο, ακόμα περισσότερο τίποτα. Τϊποτα- όπως κι εμείς, όπως και οι γερασμένες θεότητες-γονείς πριν από μας.
Ξεκολλάτε από δαύτα.
Αιχμηρά αντικείμενα.
Θα βάζατε μαχαίρια στο κρεβάτι σας, ενώ κοιμάστε;

Θυμάμαι μια φορά που πήγανε να βιάσουνε τη μάνα μου σε ένα δρομάκι. Ήτανε με το αμάξι, την άρπαξε ο τύπος απ' το παραθύρι.

"Έλα δω μωρή πουτάνα"

Έβαλε μπρος και την έκανε.

Το σύμπαν είναι μια πουτάνα. Με υγρό μουνί. Ό,τι γίνει εδώ, έχει ήδη γίνει πεντακόσιες χιλιάδες φορές εκεί και παραπέρα. Ό,τι μας χωρίζει, στη πραγματικότητα μας ενώνει μεσω των λεπτομεριών- αλλά είμαστε όλοι πολύ αρχίδια για να νοιαστούμε παραπάνω. Δε μας αδικώ. Μέσα σ'όλα, μέσα στα σκατά, είναι και οι μύγες. Τρώω με μεγάλη περηφάνεια ό,τι απομένει απ' τη Τεράστια Κουράδα για πάρτη μου. Και χαίρομαι που ακόμα μπορώ να τρώω.

Πείτε αλήθεια, κι εσείς το ίδιο;
Ε;

Με καταθλίβει η Πάτρα. Μου ρίχνει τις άμυνες.
Τα πρεζάκια χάμω ηρεμήσανε. Νομίζω ο τύπος βάραγε το κεφάλι της γκόμενάς του, ο Αλλάχ να τη κάνει, σε κάποιο έπιπλο, μέχρι αυτή να ηρεμήσει. Ελπίζω να ηρέμησε. Ή να τη σκότωσε. Δε ξέρω και δε με νοιάζει. Η ησυχία είναι ένα πειθήνιο σκυλί, αν το τιθασεύσεις αρκετά, για χρόνια, στη ζωή σου. Κάθε φράση πρέπει να'ναι καινούρια, και όμως, παραμένει το ίδιο παλιά και σκουριασμένη με πριν. Με πριν χρόνια. Αποτυχία. Μαλακία. Όταν μιλάς σα να'σαι 40-άρης ενώ σου μένουν λίγο λιγότερα από 20 χρόνια για να φτάσεις αυτό το τίτλο τιμής, ξέρεις ότι κάτι πάει στραβά. Λάθος βάσεις. Λάθος ερεθίσματα ίσως.

Οι μπύρες τελειώσανε. Θέλω σα τρελός να πάω να αγοράσω κι άλλες, αλλά δε το κάνω. Όχι λόγω σεβασμού στη συγκάτοικο, και κατ' επέκτασην σύντροφο στο σεξ. Αλλά όλα είναι κλειστά εδώ πέρα. Πρέπει να περπατήσω. Μ'αρέσει να περπατάω τη νυχτιά μεθυσμένος. Αισθάνομαι παντοδύναμος. Αλλά όχι στη Πάτρα. Η Πάτρα μου ρίχνει τις άμυνες.

Λίγες πατάτες φούρνου ακόμα.
Κακομαθημένο κωλόπαιδο, αυτό γίνομαι, κάθε φορά που έρχομαι δω πάνω. Με φροντίζουν δίχως αντάλλαγμα. Μ'αρέσουν τα βουνά μου. Δε με απογοητεύουν. Είσαι μόνος ενάντια σε όλους. Και κάνεις επιλογές επίπονες. Εδώ πέρα είναι όλα εύκολα.
Θέλω να κατέβω χωριό. Να κλαδεύω και να σκάβω και να κερδίζω το αλκοόλ μου.
Θα σας πω εγώ τότε.
Θα είμαι ο Χαμουραμπής και ο Χαμούρας ταυτόχρονα.
Θα ελέγχω και θα διατάσσω και θα κρίνω και θα γαμάω και δέρνω.

Λίγες πατάτες φούρνου ακόμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: