Δυο τραγούδια για τη Μπαστ

I.
Μαθήματα νεοαιλουρικών

Πέραν απ' το σόι μου
και τη γειτονιά που μεγάλωσα
οι γάτες μου
ήταν ένα μεγάλο μάθημα πάντα
στο πώς η ζωή
μπορεί να κάνει κύκλους
και ενίοτε παρατηρείς
και τις σπείρες
που χτίζει
όταν έχει κέφια:

το μεγαλύτερο όμως μάθημα
που έλαβα από δαύτες
έκτός του να κοιμάμαι και να τρώω
όσο πιο πολύ γίνεται όταν μπορώ,
είναι ότι
όσο και να πας να πείσεις
ότι είσαι κάτι ιδιαίτερο
πάντα κάποιος
θα τρίβεται και γλύφεται
με περισσότερο πάθος
από σένα
και θα φάει εν τέλει
όλη τη γατοτροφή
και θα κοιμηθεί εν τέλει
σε απαλότερο πάπλωμα.


ΙΙ
Ηρεμία.

Έχετε κυνηγήσει ποτέ σας γατα;

Στην αρχή
κάνει το κορόιδο
κοιτάει με αυτά τα πανικόβλητα μάτια
τρέχει άτσαλα
χοροπηδάει εμπόδια
μετά
όταν παγιδευτεί σε μικρότερη περιοχή
μπαίνει κάτω από αμάξια
ή στενά έπιπλα
και συνεχίζει να το παίζει πανικόβλητη

Μα όταν στριμωχτεί για τα καλά
στο τοίχο
τότε τα μάτια της γίνονται κεχριμπάρια
που καίνε ολόκληρα χωράφια με σπαρτά,
τα νύχια της μαχαίρια έτοιμα να
σφάξουν τη πλάση όλη
το δέρμα της εκτοξεύεται στον ουρανό
με τη πικρή γεύση του καρκίνου.

"Μείνετε μακριά"
μοιάζει να λέει,
"απ' την ησυχία αυτού
που δε ταράζει την ησυχία
του Σύμπαντος
του ίδιου".