Σάββατο 17 Ιουλίου 2010
Μια μπαλάντα για τον Βάνεγκεμ
Οι γονείς της γκόμενάς μου
μουρλάθηκαν με τη λεγάμενη
οικονομική κρίση
λέγανε να αγοράσουν ένα
μικρό κτήμα
να αγοράσουν επίσης
γαϊδούρες
και να παράγουν
γάλα γαϊδούρας
ταυτόχρονα γκρινιάζουν
για όλους
και για όλα
Οι γονείς οι δικοί μου
μουρλάθηκαν επίσης με δαύτη
την οικονομική κρίση
φοβισμένα ανθρωπάκια
χρωστάνε εδώ κι εκεί
αλλά το παίζουν άνετοι
γκρινιάζοντας με στυλ
σε όλους
και σε όλα
Μέχρι τώρα έχω
καταλάβει
ότι στη πραγματικότητα
αυτό που γίνεται δερβέναγας
της τσέπης
κατά κύριο λόγο
είναι η λαχτάρα
για άνεση
την επόμενη φορά
που θα σκεφτείς
να αξιοποιήσεις τα πρώτα
σου λεφτά απ' το πτυχίο
σε μια καλωδιακή
ή σε μια παιχνιδομηχανή
ή να τα παίξεις στοίχημα
σκέψου ότι
πέντε τοίχοι
ένα κρεβάτι
και ένα πιάτο φαγί
χρειάζεσαι μόνο
εκτός κι αν
έχεις ήδη τα πάντα
βολεμένα και σε σειρά
οπότε
πάω πάσσο
πάμε πάσσο
η ζωή του καθενός
βαραίνει
μόνο τον ίδιο
μα αν δε σκεφτείς
αυτόν που μαζεύει το καφέ
αυτόν που τον αλέθει
αυτόν που τον μεταφέρει
σε κούτες
αυτόν που φτιάχνει τις
ζωγραφιές και τα λογότυπα
αυτόν που στον σερβίρει
στη καφετέρια
σε ποτήρι
δε μπορείς
να σκεφτείς
ούτε σένα
τον ίδιο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
oraios
Δημοσίευση σχολίου