7 γραμμές το καθένα

Η αγνή αίσθηση
του να χαϊδεύεις
τα μούσια σου
ή το τρίχωμα
μιας γάτας
να σε κοιτάει
με μάτια ανάγκης

το τρέμουλο του να
χουφτώνεις ενα χαρτί
και να αδειάζεις πάνω του
ό,τι σε προβληματίζει
ό,τι σε κρατά σκλάβο
σε μια ζωή
ημερωμένου Λύκου

Η ανάγκη γι΄ αγάπη
να κουλουριαστείς
όποτε αισθάνεσαι βρέφος
αδύναμος
σε μια αγκαλιά αληθινή
και να ξέρεις ότι θα λάβεις
για το βράδυ έστω
κατανόηση

Ο Μολώχ να σε
αναμένει
να πέσεις στο στομάχι του
σαν αστέρι
όλο φλόγες
ξέροντας
ότι είσαι ζωντανός

Ό,τι σε κάνει
να μουδιάζεις
με κάνει
να χαμογελάω
ξέροντας
ότι είμαστε
το ίδιο