MEGADETH"THE WORLD NEEDS A HERO"
---------------------------------
Η προχειροδουλειά, της προχειροδουλειάς, ω προχειροδουλειά. Οφείλω να αναγνωρίσω ότι τα περισσότερα εξώφυλα της κομπανίας του Mustaine τα γούσταρα ανέκαθεν, παρόλο που ποτέ δεν ήμουν ακροατής των δίσκων του για κανένα λόγο. Αυτό είναι για το πούτσο. Ο σκελετός-μασκότ της μπάντας, Vic, εκτοξεύεται σα σφηνόπουτσα από τη κοιλιά ενός άμοιρου fan (o ίδιος ο Mustaine είναι ρε, απλά αποκωδικοποιώ τα σημάδια), ο οποίος και μάλλον δεν άντεξε το σοκ, του να πρέπει να φάει στη μάπα τον ένα ανούσιο δίσκο από τους Megadeth, μετά τον άλλο. Και όλα αυτά, μέσα σε ένα εξόχως αδιάφορο μπλε φόντο. Εύγε!
ΤΙΤΛΟΣ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΟ: "Του Κόκκαλου τα εννιάμερα"
OBITUARY"DARKEST DAY"
------------------
Το αστείο ποιο είναι, ξέρετε; Ότι, όχι μόνο από τις τελευταίες τους επικομεταλικές επιλογές για εξώφυλα (βλέπε και "Xecutioner's return"), οι Obituary μοιάζουν να την έχουν ξεπετσιάσει από το παίξιμο, αλλά, το εξώφυλο αυτό, ακόμα και για δίσκο κάποιας επικομεταλικής μπάντας, πάλι θα'ταν για τσουγκράνα και πυρσό.
ΤΙΤΛΟΣ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΟ: "Θα σε τσακίσω, άτιμη σαύρα, θα σε τσακίσω"
LACRIMOSA"FASSADE"
---------------
Στ'αρχίδια μου το concept. Εδώ κοιτάμε καθαρά τα εξώφυλα σαν τελικό αποτέλεσμα και μόνο, και εκτός αυτού, Lacrimosa δεν ακούω ακόμα και αν με δέσεις σε πεύκο και απειλήσεις να μου κόψεις τα παπάρια με κλαδευτήρι- άρα, δε κατέχω καν την ιστορία που ξετυλίγεται σιγά σιγά με κάθε δίσκο (και κατ'επέκτασην εξώφυλο) της μπάντας. Από τα πιο προσβλητικά για την αισθητική μου πράγματα που χω δει ever, το "αγκάθι" εδώ είναι ότι υπεύθυνος για τούτο το σκατολοϊδι είναι ένας Έλληνας, κάποιος Στέλιος Διαμαντόπουλος από την Ελβετία. Πατριώτη, φουντάραμε.
ΤΙΤΛΟΣ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΟ: "2ο φεστιβάλ γοτθοπορνό Ελβετίας"
BLOODBATH"THE FATHOMLESS MASTERY"
-----------------------------------
Θα το λέω συνέχεια, μέχρι ο Μητς να με στραγγαλίσει με τα ίδια του τα χέρια: βαριέμαι θανατηφόρα τους γαμημένους τους Bloodbath. Κει όμως που ο πρώτος δίσκος είχε μια χαρά εξώφυλο, τίγκα στη σαπίλα και το νεο-μοδάτο cult-ιλίκι, τούτο δω αιωρείται μεταξύ της φάρσας και της εσφαλμένης αντίληψης της πραγματικότητας. Με ποια κριτήρια πήγαν δηλαδή οι τυπάδες στη μπάντα και δώσαν το "OK" στον καλλιτέχνη για αυτό το έκτρωμα; Δεν είχαν να παρουσιάσουν καλύτερο εικαστικό περιτύλιγμα για το brutal death metal τους, από ένα μάτσο σκατόγερους σε κρυφο-gay μπουρδουκλώματα, να παθαίνουν καρδιακό ομαδικά; Ή την είδαν "Θεία Κωμωδία", Κόλαση και καλά και μαρτύρια και χέσε μας ρε άρχοντα, γιατί ακόμα και τον Dore πήγα να σιχαθώ σε κάποια φάση, με τον κάθε μαλάκα να τον χρησιμοποιεί για τον δίσκο του- άρα τι να μας πουν και τα υπόθετα;
ΤΙΤΛΟΣ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΟ: "Μελέτη πάνω στο ρητορικό ερώτημα '"Από τι πάει ο γέρος;"' αν αφαιρέσουμε το χέσιμο"
AMORPHIS"SILENT WATERS"
---------------------
Τούτους δω, παρόλο που δεν τους παλεύω με την καμία, τους συμπαθούσα ανέκαθεν. Φιλότιμα παληκάρια. Με αυτό το εξώφυλο όμως, κερδίζουν άνετα μια κλωτσιά στ'αρχίδια, έκαστος. Σιωπηλά δάση, φεγγάρι ασημένιο, ροζ κύκνος στο κέντρο να κολυμπάει λυπημένος... με λένε Αρτέμη. Πούλο.
ΤΙΤΛΟΣ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΟ: "Η πριγκήπισσα Σίντι και η μαγεμένη πουλάδα"
STYGMA IV"PHOBIA"
--------------
Είμαι σίγουρος ότι η μπάντα ήθελε με το εξώφυλο αυτό να συνδιάσει την δράση και αντίδραση στο θέμα "φοβία", απεικονίζοντας με γλαφυρό τρόπο την εσωτερική πάλη ενός φυλακισμένου ανθρώπου, του σύγχρονου ίσως, γιατί όχι, κλεισμένο στο καβούκι του, στις φοβίες του, "κλειστοφοβία" ίσως αν κρίνουμε από τα κάγκελα. Είμαι όμως επίσης σίγουρος, ότι πρέπει να ναι και πολύ μαλάκες, για να καταλήξουν από το πάνω (το οποίο είναι και κλισέ ούτως ή άλλως, αλλά τεσπά) σε μια φαρσοκωμωδία, όπου ο έτοιμος να εκραγεί από τις φοβίες του σύγχρονος άνθρωπος μοιάζει να "φορμάρεται" εκ των όπισθεν, μέσα στο κελί του, από κάποιον μερακλή σκουρόχρωμο ισοβίτη, και σκούζει σαν υστέρω στον φύλακα για να'ρθει να τον σώσει. Ξου μωρή τζασλή.
ΤΙΤΛΟΣ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΟ: "ΠουτσοPhobia" (και εδώ τα εύσημα πάνε στα καλόπαιδα τους Anal Treatment XXXperience- να στε καλά)
KING DIAMOND"NIGHTMARES IN THE NINETIES"
--------------------------------------
Για πολλούς, ο Άρχων του Τρόμου στο heavy metal. Για άλλους τόσους, ο Άρχων της Κωμωδίας Σε Φωνητικές Γραμμές στο heavy metal. Μη ξεχνάμε ότι ήταν ίσως ο πρώτος (και παρακαλώ πολύ, οι πιο παλιοί, διορθώστε με αν δεν ειν έτσι) που συνδίασε το corpsepaint με ένα τόσο, μα τόσο, αντιαισθητικό μουστάκι- αυτό δίνει comedy value στο έργο του από μόνο του! Εδώ λοιπόν, ο Βασιλιάς ο Διαμαντής προσπαθεί να μας πείσει για το πόσο μακάβριο είναι το έργο του, παριστάνοντας τον νεκροθάφτη- αυτό που ξέχασε να δείξει καθαρότερα, είναι ότι στην ουσία, προσπαθεί να βρει πού σκατά είναι θαμμένος ο τελευταίος πλέον οπαδός του, να ψάξει στις τσέπες του, μπας και βρει κανα πεντάευρο να αγοράσει καμιά μπιφτεκόπιτα να στανιάρει- δε πειράζει, εμείς τον αγαπάμε, σαν τον μεγαλύτερα αδικημένο κωμικό, μετά τον Τσοβόλα.
ΤΙΤΛΟΣ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΟ: "Comedy in the Nineties Special: King Diamond Presents- The Grave(τ)robber"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου