Αυτή.

Καθώς αυτή σέρνεται στα σεντόνια,
ύπουλο πλάσμα, μάτια πράσινα σαν το θάνατο της δουλοπρέπειας,
γυμνή, παρακαλώντας σε με μεγαλειώδη τρόπο να την ξεσκίσεις,
να την ανοίξεις στα δύο και να μείνεις εκεί,
φορώντας το δέρμα της, σαν άλλο ερπετό,
τότε καταλαβαίνω:

"Έρωτας" είναι να γαμάς.
"Έρωτας" είναι να πίνεις.
"Έρωτας" είναι να μαστουρώνεις.
"Έρωτας" είναι να χαρίζεις.
"Έρωτας" είναι να παίρνεις με τη βία.
"Έρωτας" είναι να κατουράς εκεί που πριν έχυνες.
"Έρωτας" είναι να σέβεσαι, να αναγνωρίζεις.
"Έρωτας" είναι να χτυπάς, "έρωτας" είναι να σε χτυπάνε.
"Έρωτας" είναι να βγάζεις με μίσος τα μάτια αυτών που πρέπει, αν πρέπει.
"Έρωτας" είναι να λούζεσαι με κολπικά υγρά και να κοιμάσαι σαν έμβρυο.
"Έρωτας" είναι να γλύφεις ένα ζευγάρι ρώγες το χειμώνα,
"έρωτας" είναι να γραπώνεις βίαια τα κωλομάγουλα το φθινόπωρο,
"έρωτας" είναι να μαλακίζεσαι με τους πάντες το καλοκαίρι,
"έρωτας" είναι να γεννάς σαν κουνέλα νέα, άνγωστα συναισθήματα την άνοιξη.
"Έρωτας" είναι να ζεσταίνεις με το σώμα σου τον άλλον και συ να κρυώνεις,
"Έρωτας" είναι να απαιτείς από τον άλλον να πεθάνει για σένα, όπως κάνεις κι εσύ καθημερινά για αυτόν.
"Έρωτας" είναι να βαριέσαι, να πλήττεις, να θες να φύγεις μακριά,
"έρωτας" είναι να φεύγεις όντως μακριά,
"έρωτας" είναι να επιστρέφεις έχοντας λουστεί με βενζίνη ζωής
και να πετάς σπίρτα μπροστά από τον άλλον χαμογελώντας που γίνεσαι σκόνη.
"Έρωτας" είναι να αφήνεις τα μάτια σου ελεύθερα,
"έρωτας" είναι να προδίδεις,
"έρωτας" είναι να σε προδίδουν,
"έρωτας" είναι να κλέψεις και να σε κλέψουν,
"έρωτας" είναι να δαμάσεις το πούτσο σου και να ξεριζώσεις τη κλειτωρίδα σου συνειδητά,
"έρωτας" είναι να σπάσεις τα χαλινάρια των γεννητικών σου οργάνων την αμέσως επόμενη μέρα.

Χαϊδεύοντας, χύνοντας ουίσκι στο μεσαίο μου δάχτυλο
και βλέποντάς τη να το γλύφει αργά και απαλά,
πριν σκύψω σαν κηφήνας μπροστά από τη βασίλισσά μου
προσφέροντάς της το σάλιο μου, βλέποντάς τη να ταλαντεύεται με ηδονή,
πριν γίνω εγώ μετά ο δερβέναγας, ο δουλέμπορας,
και την αρπάξω βίαια, σαν ζώο, σαν βιαστής,
βλέποντάς την να αντιστέκεται, να δακρύζει κάλπικα,
και γεμίσω τις τρύπες της με κομμάτια του εαυτού μου,
πριν απ'όλα θυμάμαι ποιος είμαι, ποια είναι, και τι ζητάω.
Και ζητάω τα πάντα, όπως κι αυτή απαιτεί τα πάντα.
Ξέρουμε κι οι δύο, ενώ πλέον έχουμε πέσει ξεροί στο κρεβάτι,
και κοιτάμε τον καπνό απ τα τσιγάρα να φέρνει σβούρες στο ταβάνι,
ότι δε πρόκειται ποτέ, ούτε να τα δώσουμε, ούτε να τα λάβουμε.
Και έτσι είμαστε ικανοποιημένοι, στη στιγμιαία ευτυχία μας,
στην καθημερινή μας βόλη συναισθημάτων.