Μπουρανί

Εκείνη τη νύχτα ένιωθα υπερήρωας.
Κόσμος, θάλασσα χεριών απ το μεσημέρι μέχρι το βράδυ,
ηχεία και συχνότητες που σου κάνουν πλύση εγκεφάλου,
με πούτσα, πούτσα, πούτσα και πούτσα.
Ποτήρια κάτω, πάνω, αριστερά και δεξιά,
η Tabula Smaragdina του αλκοόλ, μπροστά μας
Αγοραφοβία χτυπάει την πόρτα,
αλλά όταν βλέπεις τους πάντες να'ναι ένα,
με πήλινες ψωλές, σάτυρους, Πάνες,
αυτοσχέδια ραβδιά με κουδούνια και πούτσες,
φλοκάτες αντί για τρίχωμα με πήλινες πούτσες
κολλημένες πάνω τους,
επιθέσεις σε περαστικούς/τουρίστες,
οι περισσότεροι γελάνε, και καλά κάνουν διότι έτσι πρέπει,
όταν τους σηκώνουν στον αέρα και τους σημαδεύουν με τη ψεύτικη ψωλή,
ή όταν τους χώνουν τη ψωλή στη μούρη για να τη φιλήσουν,
λέγοντας "Υγεία σε μας",
όταν βλέπεις λοιπόν τους πάντες να'ναι ένα,
αρχίδια αγοραφοβία έχεις,
όταν πίνεις με καλούς φίλους απ το μεσημέρι μέχρι το βράδυ,
και φεύγεις απ τα μαγαζιά αρκετές φορές στη ζούλα, χωρίς να πληρώσεις,
αρχίδια αγοραφοβία έχεις,
όταν κραδαίνεις και συ μια ψωλή, δειλά, και μιλάς σε αγνώστους,
που σε περνάνε για ντόπιο λόγο παρουσιαστικού,
αρχίδια αγοραφοβία έχεις,
όταν βλέπεις στρατιές από γκόμενες που κοιτάνε χαζά τις ψωλές
που είναι καρφωμένες στα μπουκάλια,
αρχίδια αγοραφοβία έχεις,
όταν σε φιλοξενούν ειλικρινείς, τίμιοι άνθρωποι, και σε ταϊζουν,
και προσφέρεσαι να τους βοηθήσεις και αυτοί ξέρεις ότι το εκτιμούν,
αρχίδια αγοραφοβία έχεις

Αλλά ένιωθα όντως υπερήρωας εκείνη τη νύχτα,
τελευταία νύχτα της γιορτής,
φαντασιωνόμουνα αμερικάνικες ταινίες γυρισμένες σε real time συνθήκες μπρος μου,
πώς δέρνω τον πούστη που οπλοφορεί,
πώς τρώω μαχαίρι αλλά ξαναδέρνω τον πούστη που οπλοφορεί,
πώς μου ορμάνε με γκλομπ μπάτσοι αλλά δέρνω τους πούστηδες που οπλοφορούν,
όλα αυτά καθισμένος στα σκαλιά πιο πέρα απ τους ξέφρενους χορούς,
καπνίζοντας και περιμένοντας το κεφάλι μου να ηρεμήσει απ τα ερεθίσματα
που κοπιάζουν να μπουν όλα μεμιάς, μπάτε σκύλοι αλέστε-
σαν πούτσες.