Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

Εσύ τι;

Πολυκατοικίες γεννιούνται/Η μέρα της Χωλέρας/ Είναι τρομακτικό, είναι. Όταν βλέπεις μια πολυκατοικία από τα μπετά, παρακολουθείς τρόπω τινά το έμβρυο από τη μήτρα και ξαφνικά το βλέπεις δίπλα σου, τεράστιο, χοντρό, σκληρό, δίχως να ανοιγοκλείνει τα μάτια καν/ Σκελετός τεράστιος που τον συναρμολογούνε, Μάγδα, ακούς;/ Και να μου κρύβει τη θέα/ Από τη Πανδώρα στο φεγγάρι, με το μπλε ανοιχτό εσώρουχο, τα μικρά της στήθια γυμνά/ Ταλαίπωροι γαμωσπιτάδες με μασημένα κομμάτια σουβλάκι στους κυνόδοντες/ Επιστήθιοι φίλοι όσων ποτέ δεν φώναξα παρά ψιθύρισα, στην μαστουροντάγλα μου, στον αλκοολοσοδομισμό μου/ Και ο παλιόφιλος ο Λεγεών να με κοιτάει κάθε τόσο, να μου χτυπάει τη πλάτη, και να λέει/ "Πουστράκο, κοίτα πώς ξεχύνεται η πόλη σαν γαλάζιο πέπλο"/ και να ξερνάω, να ξερνάω, να ξερνάω, να ξερνάω

Τόσο ειλικρινής ο πούστης στο πεζοδρόμιο με τα σάπια δόντια/ όσο και οι ελιές στο πούτσο μου, φακίδες τέσσερις/ σα το Γιαρουζέλσκι που έμεινε να κάνει τραμπάλα σε πολωνικές παιδικές χαρές/ ενώ οι κοκκινοτσολιάδες τον αρπάγανε απ'το χέρι/ τραβεστί βαμμένα με στολή ισχύος/ και του φωνάζανε, "Αρκετά! Σπίτι τώρα, ακούς;"/ Ετοιμοπόλεμα τσουτσέκια με σουβλιά στο χέρι/ έφοδος ο ένας στον άλλο στη μέση της αρένας/ και από πάνω, 20,000 αντανακλάσεις του Εγώ να ουρλιάζουν με γυναικουλίστικες τσιρίδες/ θάνατος στους πολιορκημένους, θάνατος, άντερα και δυσωδία παντού/ και να κυλάει το σκατό στα μπούτια του άτυχου τυπάκου που έμεινε καρφωμένος στο έδαφος/ ενώ ο μαντραχαλάς με τη μάσκα από κοχύλια τον σημαδεύει με το ατσάλινο ματζαφλάρη/ "Εσύ τι θα κανες;"

Πήλινες ψωλές και κυκλώματα από χαλασμένο τρανζιστοράκι/ πρασινοπά μάτια διεσταλμένες κόρες/ η φρίκη η ίδια σε μικροπροσφορές/ με το κιλό/ με το σαράκι στα αυτιά νεογέννητου/ που πιπιλάει ακόμα βυζιά άγνωστα/ εκεί ανάμεσα τρέχει το πιο κρυστάλλινο ρυάκι/ ψιθυράει ακατάπαυστα, μελετάει τους πάντες/ ξεφουρνίζει αναίσχυντα μυστικά και όρκους νεοερωτευμένων/ και αυτοί που είδαν την αντανάκλασή τους μέσα/ βουτάνε για να τη σώσουν/ οι ηλίθιοι/ οι ερωτευμένοι της πλάσης όλης/
"Εσύ τι θα'κανες;"

Δεν υπάρχουν σχόλια: