Ημερωμένα Λόγια7

5 ομάδες σημάδεψαν το Λαρισαίο, με τον 1 τρόπο ή με τον άλλο, σύμφωνα με τα λεγόμενά του:
1)Manchester United, κυρίως λόγω των τελικών του 99
2)ΑΕΚ, για "πούτσες σε γαύρο-βάζελο" (λόγια του)
3)Εθνική Ισπανίας, λόγω του τρόπου τους ανάπτυξης του παιχνιδιού
4)Τύρναβος, λόγω βιωμάτων (προφανώς)
5)Τροπαιούχος λόγω ενός ψηλού center-for που χανε

Τρίτη μέρα. Τρία στα τρία. Ψύχωση η κοπελιά. Σα θερμόμετρο στο κώλο, να γεμίζει ο υδράργυρος μέχρι το κεφάλι, να κοκκινίζει και να σπάει, καίγοντάς σου το τσουφρέλο, στέλνοντάς το στον γερο-αδόξαστο. Μεγαλούτσικη; Όχι ιδιαίτερα. 30-κάτι, ούτε καν "-φεύγα", και έχω το πλεονέκτημα του ολίγον τι απροσδιορίστου ηλικίας, λόγω μουσιού. Δευτέρα δε θα είμαι εδώ, να την ξαναδώ. Αποτοξίνωση.

Αύριο Faith No More.
Αυτό.

Ο Μολώχ όμως μου ξαναψιθύρισε, χτες το μεσημέρι. Άνοιξε διάπλατα τη κοιλιά του, διάπλατα και τα σαγόνια του. Διπλή ταφή μου υπολογίζει, πρέπει να με πιάσει όμως πρώτα. Σπάσε μου τα δάχτυλα, και θα σε κρατάω σφιχτά, μέσα μου, με τα δόντια. Κόψε μου τα πόδια και τα χέρια και θα συρθώ ψάχνοντάς σε, μέχρινα ματώσει η κοιλιά μου και να κοκκινήσει το χώμα. Βγάλε μου τα μάτια και θα σε ακούω. Σκίσε μου τα τύμπανα, και θα σου ψιθυρίζω. Κόψε μου τη γλώσσα, και θα ουρλιάζω στο φεγγάρι, για να σε φροντίζει στη θέση μου. Βγάλε μου το δέρμα και κάντο προβιά, να φυλάγεσαι από το κρύο. Τεμάχισέ με, κάνε με σκόνη, σκόρπισέ με στο φθινοπωρινό αέρα για να είμαι πάντα τριγύρω σου.
Αν με σπάσει, σπας κι εσύ, Λεγεών, παλιέ μου φίλε. Είμαι μάρτυρας στο όνομά σου, είσαι η πουτάνα στο νταβατζιλίκι που πουλάω για νυχτοκάματα συνείδησης.
Αν θες πλέον, μη σιωπάς.
Θα τραγουδήσουμε παρέα.
Και θα βουλιάξουμε μαζί.

Ο Μανώλης πάντως, που ίσως λέγεται και Αντρές, Θανάσης, Φώτης, βάζει στην TV αγώνες τέννις γυναικών. Κλείνει τα μάτια και αυνανίζεται, ακούγοντας τα βογγητά των παικτριών όταν αποκρούουν, καθώς και τον ήχο του μπαλακίου όταν ακουμπάει στη ρακέτα.

Και στο κάτω κάτω, μίλα μου με τις ώρες. Ειδάλλως παράτα με στις αναμνήσεις μου του παραδείσου.
Κεφάλια από ψεύτες και προδότες, όλα μαζί με πηχτό σκατό κολλημένα, βρίζουν, φωνάζουν, απαιτούν, 10.000 φωνές σε μία, τσίριγμα ποντικιού που το διαμελίζουν ζωντανό.
Και στη μέση ένας μαλάκας,
εμείς.
Μανάρα μου.
Είσαι πανέμορφη.
Φίλα με και στραγγάλισέ μ,
μιας και το βράδυ θα μαστε όλοι νεκροί.