Σας έχω ήδη σκανδαλίσει αρκετά με την Toaplan και τις ανωμαλίες της που κατ'ευφημισμόν ονομάζουμε "videogames" και στο παρελθόν (δες "Knuckle Bash"). Αλλά το να μην αναφερθείς στο σκανδαλώδες σχεδόν "Pipi and Bibi's" της ίδιας εταιρίας πάντα, αποτελεί κάτι παραπάνω από παράληψη: αιτία διαζυγίου, ευχή θανάτου, εθελούσιο αυνανισμό.Το στήσιμο λιτό, μινιμαλιστικό. Μία πίστα, με διαβαθμίσεις στη σκηνογραφία από πολυκατοικία, ως καζίνα και φουτουριστικά κτήρια τίγκα στα τραμπολίνα, ένας ή δύο παίκτες, ο Πίπης ή ο Μπίμπης, να προσπαθούν να αποφύγουν μια κομπανία ολόκληρη από εχθρούς (μεταξύ των οποίων, τύποι που μοιάζουν με νταβατζήδες, πανκιά με κοστούμια, μπαλαρίνες-τραβεστί, και το αποκορύφωμα όλων, ένα γοριλόμορφο μπιλντέρι που όταν του επιτείθεσαι, κατεβάζει τα βρακιά του και τρώει τα πυρά στο κώλο), αμυνόμενοι μόνο με ειδικά πιστόλια-λέηζερ που "λιώνουν" τον αντίπαλο και τον ρίχνουν στο κάτω πάτωμα, και έχοντας σαν απώτερο στόχο να πυροδοτήσουν τις μπόμπες στα ειδικά δωμάτια, και στη συνέχεια να αποδράσουν και από το επίπεδο μέσω μιας εξόδου που ανοίγει εκείνη τη στιγμή.
Και φυσικά, μετά από κάθε level, γδύνεις σιγά σιγά και από μια ζωγραφισμένη γκόμενα, η οποία μετά από τέσσερις επιτυχημένες απόπειρες στις πίστες, μένει είτε γυμνή είτε όχι (αναλόγως και των bonus points που μαζεύεις), και φυσικά, με πολύχρωμα πιξέλια στο μουνί- μη μας πουν και ανώμαλους, και τα βυζιά αρκετά είναι, ε;
Βασικά, ξέρω ότι οποιαδήποτε απόπειρα επεξήγησης μέσω γραπτού λόγου περί τι ανωμαλίας διέπει αυτό το παιχνίδι, είναι όνειρο θερινής νυκτός. Οπότε σας αφήνω καβάτζα άλλη μια φωτό, και σας προτείνω, σήμερα κιόλα, να το βρείτε και να πάρουν φωτιά τα ΜΑΜέ σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου