Ενημέρωση

Ξανάρχισα δειλά τις Τελετές Θαλάσσης από σήμερα, μόνος. Άρα τροποποίησα και λίγο την ίδια την λειτουργία αυτών, καθώς όπως καταλαβαίνετε δεν μπορώ να μείνω βυθισμένος μέσα στο νερό μόνος μου.

Απλά θα δοθεί περισσότερη σημασία στη θάλασσα και το νερό παρά στο "εγώ" αυτή τη φορά. Και αυτό επειδή αν βγάζεις ό,τι έχεις στη γκλάβα σου προς το κύμμα, είναι λόγικό να επιστρέψει το ίδιο ακριβώς σε σένα. Σα μπούμερανγκ. Οπότε επιμένω στο να προσπαθώ να αδειάσω εντελώς, αφήνοντας το κύμμα να φέρει σε μένα ό,τι επιθυμήσει.

Πείτε με γραφικό, αλλά πάντα πίστευα ότι η θάλασσα και τα σπίτια έχουν μνήμη. Εκτός των άλλων, σίγουρα, αλλά αυτά τα δύο με συναρπάζουν ακόμα το ίδιο όπως παλιά.