Ο Wedekind είναι θεός, εντάξει; Εντάξει. Αυτό το ξέραμε, ή τουλάχιστον υποκρινόμασταν ότι το ξέραμε χωρίς να χουμε έρθει σε επαφή με το έργο του (όπως εγώ καλή ώρα). Να ναι καλά η Ελένη, η κινητή Εγκυκλοπαίδεια, να λες. Η Λουλού του (και αυτουνού, και του Μπεργκ, αλλά κυρίως αυτουνού), τίγκα στη πίσσα, το κάτουρο, τη ψευτιά, την ηδονική παρακμή που ψάχνουμε σήμερα δίχως λόγο (και λογική) σε placebo καταστάσεις (όπως ψευτοκατάργηση οριοθετήσεων μόνο και μόνο για να θέσουμε έτσι, αυτόματα, μια μεγαλύτερη και πάει λέγοντας). Ειλικρινές, μόνο και μόνο για να σε κάνει να πονέσεις. Ελεήμον, μόνο και μόνο για να σου ετοιμάσει νέο λάκο για να πέσεις. Φοβερό και τρομερό.
Μπαρμπα-Wedekind, να σαι καλά. Σκατόγερε με το χρυσό ταλέντο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου