Όνειρο

Αταξία, υπερβολή
ό,τι σου χτίζει τα όνειρα
και τις προσδοκίες
εδώ όλα μαζεμένα

μια μπεκροδιαδρομή
σε φανταστικές
φουτουριστικές πολιτείες

φανταστείτε
μια πολιτεία
γεμάτη σύννεφα
λες και είναι χτισμένη
στον ουρανό

εκεί προσπαθούσα
μαζί με το Γιώργη

να βγάλουμε άκρη
μεθυσμένοι

αλλάζαμε μπυραρίες
αλλάζαμε κόσμο
περίεργο κόσμο
είτε άντρες με γυαλιά μυωπίας
και γκομενάρες δίπλα τους
είτε περίεργες
πρόστυχες γριές

φτάσαμε σε ένα μπαρ
όλο ξύλινο
μαζί με πολύ κόσμο
ο Γιώργης ήταν αγκαλιά
με τη πλέον πρώην
γκόμενά του
πίναμε, τσουγκράγαμε
και το αλκοόλ με μαγικό τρόπο
αντί να χύνεται στο πάτωμα
εξαφανιζόταν
στο άπειρο

σε μια φάση
ζητάω μπύρα
ο Γιώργης λέει
"ζήτα απ' τη γκόμενά μου"
και απαντάω
"ακου να δεις,
στα ψυγειάκια μπύρας
βουτάς το χέρι μέσα
και παίρνεις
να κανω το ίδιο
και στη γκόμενά σου;"
και γελάσαμε
όλοι
ωραία
κατάσταση
μάλλον στα όνειρα
γελάς
με ό,τι σου κατέβει

μετά μάθαμε
ότι είχανε λέει
συγκέντρωση
hell's angels φάση
μηχανόβιοι
σε ένα παρκάκι
τίγκα στη πρασινάδα

οπότε πήγαμε παρέα
ο Γιώργης εγώ και δε θυμάμαι ποιοι άλλοι
φτάσαμε στο παρκάκι
εκεί ήταν ένας τεράστιος
μυώδης τύπος
μηχανόβιος
που μας ζήταγε
ταυτότητες
για να περάσουμε μέσα
και να πιούμε

"Ωχ, δεν την έχω
μαζί μου τη ταυτότητα αδερφέ"
έλεγα,
"Ε πάνε πάρτηνα
τώρα όμως"
έλεγε ο τύπος

και η παρέα μου λεγε
"μη πάμε δω
αυτοί κάνουνε ντου γενικώς
και αορίστως
και θα μπλέξουμε με μπάτσους
και αν φύγεις
την ώρα του ντου
θα σε κυνηγάνε
οι μηχανόβιοι"

αλλά ήθελα
πραγματικά
να πάω κει
στο παρκάκι
να πιω
με τους
μηχανόβιους

φύγαμε
θολές εικόνες μετά
από ξύλινα μπαρ
και από
θέσεις
που δεν αδειάζανε
για να πιούμε
άβολη κατάσταση

φινάλε
με τον εαυτό μου
αποκομένο απ'ολα
να περπατάει
στη πολιτεία των συννέφων
((παρατηρώντας ότι
είναι χτισμένη σε
μεγάλες, χρυσαφιές κολώνες
που ξεκινάγαν
απ' τα
Τάρταρα του Τίποτα))
πίνοντας μπύρα
να παραπατάει
κρατώντας το μπουκάλι
δίπλα στα χείλη
τα δρομάκια στο Παράδεισο
έμοιαζαν ειρηνικά
ήσυχα
απλά έπινα
και τρέκλιζα
και όλα
στα σύννεφα πάνω
έμοιαζαν
παραπάνω
από
απλά
ιδανικά